|
Jakob Meyer stond naakt voor
het open raam
beneden, op straat, bruiste het van leven
in de hotelkamer,
achter hem, was de dood
als een slang lag het opgerold
op het hoofdkussen
wachtend
het feest van zijn zevenentwintigste
verjaardag
zijn trouwdag en toevalligerwijs de datum
waarop zijn tweede kind geboren zou worden
de vraag maakte plaats voor het observeren
van een vallende druppel speeksel
dat met een tik het trottoir raakte
duizend stemmen door zijn hoofd
echo's door ruïnes van wat was
enkel naam, geslacht en leeftijd
als zerken in de tuin van het huis
waar niemand meer woont
de kamer scheurde open
been en brandend haar
in de kamer, onder de kamer
waarin hij stond
gromde het geluid van een stofzuiger
Twee maanden terug zat Jakob
aan de keukentafel
thuis in Nederland.
met een dolle stier in zijn hoofd
een glas melk en een bruine boterham met spek
kaken van steen kauwde smakeloos de massa
spoelde weg met melk of pis
hij proefde
er niets van.
op tafel een treinticket,
goed voor
een enkele reis Parijs
de toekomst een zwart licht
duister luchtledig beter dan de confrontatie
de dag dat hij
zijn plaats in de hemel verspeeldzijn naam uit het
Book of Life
geschrapt
|
