 |
| Nell Nijssen - 15:39 16-03-2008 |
|
|
Ik lach een dag om
tik de avond.
Ik open een oog
tot ze versplintert.
Ik blijf lopen op uren
die geweest zijn
en hoop op leven.
Zo doet een mens.
Raak ik mijn kind aan?
Dorst ik naar leugens?
Tijd slijpt de jaren
langzaamaan glad.
|
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 18:20 16-03-2008 |
|
|
|
-> (hmmm, waar ken ik die naam ook weer van...)
Geen idee :-) mij istie ook zeer bekend...
Oude mensen, ja volop aanwezig deze week in de boekhandel, er is geen medicijn, schijnt het, tegen oud en eenzaam zijn... En toch, die splinters en het oog, die combi, die moet 'uitwerken', en dat lukt mij nog even niet.
Verder ben ik niet kritisch hoor... Die sfeer komt goed over, dus dat is geslaagd.
Tis een trieste verplaatsing, alleen, op een regenachtige zondagmiddag, :-)
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Nell Nijssen - 18:07 16-03-2008 |
|
|
|
Nelleke,
Mattheus 7:3 , tsjonge... Een bekende schrijver??
Ik heb de vervelende eigenschap veel zaken te "vervrouwelijken". Omdat het daardoor zachter wordt, maar heb er nooit echt psychologisch zelfonderzoek naar gedaan. Toch moet het zoiets zijn. "Ze" is dus "oog" in dit geval.
De enige rechtvaardiging die ik kan bedenken voor jouw gevoel van triestheid bij dit gedicht, is dat ik een sfeer probeer over te brengen, hoe nutteloos en eenzaam die ook mag klinken.
Tis boekenweek: van oude menschen en de dingen die voorbijgaan, geeft dat houvast wellicht?
Met dank voor je kritische reactie, Nelleke (hmmm, waar ken ik die naam ook weer van...)
|
|
En wat ziet gij den splinter, die in het oog uws b |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 16:50 16-03-2008 |
|
|
|
Mattheus 7:3 (heb ik maar even opgezocht)
Nell,
Dit regeltje ligt dwars: 'tot ze versplintert'
Wie is 'ze' vraag ik ik mij af. Een geliefde? Het kind? De dag? Is 'dag' vrouwelijk? Hoezo versplinteren?
triest word ik hiervan, eenzaam en nutteloos klinkt het mij in de oren. Hopen op leven, wie weet komt er nog wat, maar misschien ook niet...
Wat kan hiervoor de rechtvaardiging zijn?
Geen idee wat ik hiermee aan moet, maar het maakt wel iets los, zoals je ziet,
liefs,
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
