 |
| RobertNouwen - 18:02 12-01-2006 |
|
|
"Reinigt uw wonden waarde gelovige,
uw tijd kraakt. Bezint u zich nog niet? Zonde.
Het project mens houdt niet van vertraging." Zo sprak de dwaas en ik lachte hard en
onophoudelijk. Alsof de weg nog
richting geeft, alsof er valt te ontsnappen! Als dominostenen richten we ons op
en grijpen naar de lucht om te blijven
staan. Schattig toch, hoe we niet willen loslaten En mijn lach houwde zich in woord. Zachtjes
betastte ik mijn vragen, maar voelde
slechts antwoorden. Waarop ik waarheid loog: "Hij die leeft kust de dood op de mond, studeert
de anatomie van het orgasme, haat om lief
te hebben en heeft lief om te zwijgen." En ik zwijg, sla de schaduw om me heen
en doorschouw de ether die trilt van
stemgegons; libellen roepen mij.
|
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 19:41 23-01-2006 |
|
|
|
Ha Alexis,
Ik heb de laatste strofe al wat lichter gemaakt. Dat was in ieder geval nodig. Misschien verzin ik nog een alternatief voor 'dood' in strofe 5.
Nogmaals dank voor je reactie!
Groeten, Robert
|
|
Reactie gegeven door Alexis de Roode - 20:26 16-01-2006 |
|
|
|
Ha, ja nu ik herlees is inderdaad wel heel duidelijk dat het tweede citaat van "ik" is en niet van de dwaas. Ik had niet goed gekeken. Maar dat komt omdat het een vrij zwaar gedicht is, met al die grote begrippen. Maar ik zie een mooi lijntje van loslaten naar stemgegons en libellen. Een bepaalde lichtheid. Die zou van mij nog meer naar voren mogen komen in het gedicht. Loslaten staat immers ook centraal. Om dat loslaten staan dan wel heel veel zware woorden. Die zou ik loslaten..boink :-)
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 15:13 15-01-2006 |
|
|
|
Hai Lilian,
Dat vroeg ik me ook af, hoe lang een onophoudelijk lachen duurt, vandaar dat ik in strofe 4 begin met ‘En mijn lach houwde zich in woord’. Met je lezing kan ik het verder niets anders dan eens zijn en het pleziert me dat je het boeiend vindt:)
Bedankt voor je reactie!
Groeten, Robert
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 15:11 15-01-2006 |
|
|
|
Dag Alexis,
Dank voor de weergave van je opmerkingen bij je lezing van mijn schrijfsel! De toon is inderdaad wat profetisch, de ik-persoon valt als een soort van profeet te beschouwen (of een waanzinnige) al worden er geen profetieën verkondigd; de inhoud is meer ethisch, over de menselijke conditie. De toon is inderdaad inconsistent, hij verandert vier keer, al is de inhoud wel enigermate consistent.
Het tweede citaat is een citaat van de ik-figuur, er staat immers boven ‘Waarop ik waarheid loog:’. Misschien is het consequenter indien ik alle in tegenwoordige tijd staande georeerde zinnen tussen aanhalingstekens zet.
Het verbaast me een beetje (al is het ook wel logisch) dat je dit tweede citaat samenhangender vindt dan het eerste; zelf vind ik de eerste strofe de beste strofe van het gedicht. Mooi dat je het libellen-deel kunt waarderen:)
Groeten,
Robert
ps. Ik moet zeggen dat ik het tof vind dat je je bij jouw gedicht door Petrarca hebt laten inspireren. Zijn geniale sonnetten hebben mij naar de poëzie geleid en zijn beschouwingen naar de filosofie en de klassieke Oudheid.
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 16:46 14-01-2006 |
|
|
|
Cynisch en spottend komt de tekst op over. Na een onophoudelijk lachen, waarbij ik me afvraag hoe lang 'onophoudelijk' zijn kan uiteindelijk dan het zwijgen. Het verdriet schuilt in de woorden en tussen de regels. Het opstandige, het zwijgen. Er zit veel in je tekst. Ik heb het vermoeden, dat ik slechts een klein deel opnoem hier. Het slot een 'tijdelijk' accepteren. Het leven gaat tenslotte door.
Boeiend gedicht!
Groet, Lilian
|
|
Reactie gegeven door Alexis de Roode - 15:56 14-01-2006 |
|
|
|
Weet niet zo goed hoe ik dit moet lezen. Het lijkt erg pretentieus: het gaat over "we" in de zin van de mensheid, over waarheid, "de" dwaas, het leven, de dood, orgasme, haat, liefde, de tijd, ik doorschouw. Kortom alles komt langs. Een profetische toon, niet alleen van de dwaas maar ook van de ik-figuur. Die echter niet wordt waargemaakt, oa doordat de toon inconsistent is. "Schattig toch" gaat niet samen met "ik schaf hem af en doorschouw". En de dwaas praat in het tweede citaat veel samenhangender en filosofiesche dan in het eerste. Hij praat ineens zoals de ik-figuur.
Wat ik heel mooi vind in dit gedicht is "libellen roepen mij".
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 18:46 13-01-2006 |
|
|
|
Toch maar weer even proberen om me eruit te draaien. In die zesde strofe doe ik een poging om deze Heraklitische positie ‘zu überwinden’. Hierin geef ik aan dat dat wilde gedoe met de dood in de ogen kijken en zo ook niet alles is. Geef mij maar de krekels en libellen, een ether om te doorschouwen enz. en Robert is weer uren zoet. Vandaar dat ik ook in strofe 4 schrijf dat ik waarheid lieg. De Hegeliaanse/Heraklitische positie (in Nietzscheaanse, nihilistische zin) is weliswaar wel waar, maar niet juist.
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 18:44 13-01-2006 |
|
|
|
Dag Erwin,
Ik denk dat ik strofe 6 nog wat meer ‘down to earth’ ga maken, in contrast met de voorgaande strofen. Al zal het wel lyrisch blijven; ik houd van lyriek (en van hoogdravendheid). Strofe 5 is inderdaad over de rand, terwijl strofen 1 t/m 4 voor mijn gevoel nog net op het hooggespannen koord blijven balanceren. Maar strofe 5 moet over de rand en dat zal ik meer moeten compenseren met strofe 6 zodat de weegschaal per saldo weer in balans is.
Hartelijk dank voor je reactie! Hij geeft me meer houvast.
Robert
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 18:42 13-01-2006 |
|
|
|
Ha Eirinn:)
Ik moet zeggen dat jouw gedicht me op de een of andere manier ook wel bevalt. Ik weet niet waarom, er staan een paar aardige regels in en de stemming bevalt me wel.
Wie Robert zegt, zegt wollig hè;) Ik ben blij dat je dat die regels als meest mooie eruit haalt, omdat ik zelf bang was dat ze minder zouden zijn dan de rest.
Strofe 6 zal ik nog wat moeten aanpassen, maar ik denk wel dat de libellen of een andere bevriende soort erin zullen blijven.
Mooi dat ik je weer onder een schrijfsel van me aantrof!
Hartelijks,
Robert
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 14:33 13-01-2006 |
|
|
|
> Het was trouwens al Heraklitus
Ziejewel dat ik gelijk had. Het is gewoon al achthonderd keer gedaan. Leg je daar nu maar bij neer.
Overigens heeft het in mijn optiek weinig zin om datzelfde inzicht als, ik citeer een kenner: 'schrijfseltje, slap aftreksel' nog eens in een waterig zonnetje te zetten. Of is dat een onlogische gevolgtrekking? Want eerlijk gezegd verwacht ik van de dichter een bepaalde verderontwikkeling, een abstrahering, een Infragestellung alsjewil, van de bekende platgetreden gedachten. Liefst gesuggereerd trouwens.
Dus mijn bezwaar is eigenlijk je gebrek aan ambitie en dat heb je waarschijnlijk nog niet vaak gehoord.
Buigt
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 11:29 13-01-2006 |
|
|
|
Tja Spot, met zo’n telegramstijlstrofen gaat het gedicht lopen als schuurpapier over babybilletjes. (Ik houd ervan om mijn schrijfsels te oreren en dan zijn ‘ennetjes vaak broodnodig)
Nabeschouwen? Je weet toch dat elk nabeschouwen tegelijkertijd voorbeschouwen is?
Dank voor je reactie.
Groeten, Robert
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 09:31 13-01-2006 |
|
|
|
"de anatomie van het orgasme
nu ik ga de bevrediging die ik vindt in dit gedicht niet ontleden"
Haha Willem:) Toen ik dit gisteren las vond ik het al erg goed en het blijft goed:)
Het woord 'loslaten' krijgt eigenlijk wat te veel eer, staat wat te los. Maar ja, dat past wel bij het woord. Dus ik gun het deze eer maar.
Dank voor je reactie.
Groeten, Robert
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 09:20 13-01-2006 |
|
|
|
Nu ik met enigszins uitgeslapen ogen mijn melodramatisch schrijfsel nog eens bekijk, moet ik bekennen dat ik niet al te ontevreden ben. Je hebt gelijk dat ik wat kwistig ben met schijnbare tegenstellingen, maar in de context past en klopt het wel. Strofe 5 zou ik misschien wat beeldender kunnen maken, maar Eirinn heeft net het gedeelte dat daarvoor in aanmerking kwam eruit gehaald.
Is 'de dood op de mond kussen' echt cliche? Indien je vindt van wel, dan twijfel ik er niet aan om het te vervangen.
Strofe 6 is de meest problematische strofe, al bevalt hij me eigenlijk op zichzelf ook wel. 'Tijd is altijd te laat' is denk ik wel te veel; ik heb dan al genoeg met zogenaamde wijsheden gestrooid. Het libellenstukje is misschien wat te sentimenteel, maar ik wou graag met wat concreets komen, als contrast t.o.v. al die abstracte tegenstellingen. (en vogels of vlinders vond ik al helemaal te zweverig) Ik houd het in beraad.
Oh ja, het woord dat zeker vervangen moet worden is 'willen' op het einde van strofe 3. 'Kunnen' is ook geen alternatief. Suggestie?
Groeten van een ouwelijke jongeling:)
Ik kan het niet laten om Hegel nog even te citeren:
Der Tod, wenn wir jene Unwirklichkeit so nennen wollen, ist das Furchtbarste, und das Todte festzuhalten, das, was die größte Kraft erfordert. Die kraftlose Schönheit haßt den Verstand, weil er ihr dieß zumuthet, was sie nicht vermag. Aber nicht das Leben, das sich vor dem Tode scheut und von der Verwüstung rein bewahrt, sondern das ihn erträgt und in ihm sich erhält, ist das Leben des Geistes. Er gewinnt seine Wahrheit nur, indem er in der absoluten Zerrissenheit sich selbst findet. Diese Macht ist er nicht, als das Positive, welches von dem Negativen wegsieht, wie wenn wir von etwas sagen dieß ist nichts oder falsch, und nun, damit fertig, davon weg zu irgend etwas anderem übergehen; sondern er ist diese Macht nur, indem er dem Negativen ins Angesicht schaut, bei ihm verweilt. Dieses Verweilen ist die Zauberkraft, die es in das Seyn umkehrt.
Vorrede „Phänomenologie des Geistes“
Daarmee vergeleken is mijn schrijfseltje slechts een slap aftreksel. Het was trouwens al Heraklitus (Hegels inspiratiebron) die de wezenlijke samenhang van tegenstellingen naar voren bracht.
"Der Gott ist Tag und Nacht, Winter und Sommer, Krieg und Frieden, Sattheit und Hunger; er wandelt sich aber wie das Feuer" (Fragment uit Fragment 67, vertaling door Heidegger)
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 23:03 12-01-2006 |
|
|
|
Speciaal voor jou heb ik de computer opnieuw opgestart omdat ik op bed besefte hou stom ik wel niet was. Jouw suggestie is natuurlijk volkomen logisch. dominostenen - spelen.
Ik begin me nu af te vragen of het dominospel wel het spel is dat ik voor ogen hebben. Dat is toch dat spel waar je steentjes achter elkaar zet om te laten omvallen? Ik zoek het op. Goed, tijd om opnieuw naar bed te gaan voor mij. (zoals je merkt ben ik 's avonds niet op mijn scherpst; normaal slaap ik allang)
|
|
Reactie gegeven door willemadelaar - 22:14 12-01-2006 |
|
|
|
het woord "loslaten" geisoleerd
dat moet toch een betekenis hebben
het lijkt of de begrippen elkaar hier ontglippen op een speelse manier
de anatomie van het orgasme
nu ik ga de bevrediging die ik vindt in dit gedicht niet ontleden
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 22:11 12-01-2006 |
|
|
|
Dag rhinda,
hoezo i.p.v. 'grijpen naar' 'spelen met'?
Ik vraag me dit af omdat voor mijn gevoel 'grijpen naar' beter past in de sarcastische toon van de strofe. In ieder geval bedankt voor je suggestie.
Groeten, Robert
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 22:08 12-01-2006 |
|
|
|
> Ze staan niet tegenover elkaar, maar zijn met elkaar.
Ja dat had ik al begrepen. Daarom schreef ik ook 'De goedkope tegenstellingen (...) verenigen. Want dat is al achthonderd keer gedaan.
Dank voor je briljant. Stuur noggens wat in kerel.
Buigt
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 21:56 12-01-2006 |
|
|
|
Oei, je ziet Buigt, mijn bijbelkennis is beroerd. Nu ben ik nog nieuwsgieriger naar dit evangelie.
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 21:48 12-01-2006 |
|
|
|
Waarde Buigt,
Goed dat ik hier weer tegen je op kan lopen! Laat me je kritiek pareren. Ik besefte dat ik wat veel met die tegenstellingen was aan het spelen (o.a. vandaar ook dat er i.p.v. nogmaals 'haten' er 'zwijgen' staat). Je vergat nog leven/dood en zwijgen/stemmen-roepen
Het zijn weliswaar tegenstellingen in klassieke zin, maar in deze context zijn het dialectische tegenstellingen, ofwel ze zijn beiden positief gewaardeerd in een synthese. Ze staan niet tegenover elkaar, maar zijn met elkaar.
Verder is je interpretatie briljant:) Graag gelezen in ieder geval!
Groeten,
Robert
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 21:41 12-01-2006 |
|
|
|
Ik geloof niet dat het evangelie van Thomas tot de bijbel behoort. Was het maar waar.
Buigt
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 21:31 12-01-2006 |
|
|
|
Ha Ard,
Mooi ook om jou hier weer te lezen en dank voor je reactie:)
Helaas ben ik nog niet bekend met het evangelie van Thomas. Het blijft een goed voornemen van me om ooit heel de Bijbel te lezen, maar dat het je eraan doet denken ervaar ik als een compliment.
Het is inderdaad ook wat ge-inspireerd door Nietzsche en het existentialisme (in Finkielkrauts filosofie heb ik me nog niet verdiept)
Dat je de laatste regels vaag vindt, kan ik me goed voorstellen. Daarmee geef ik aan dat ik me in het (hedonistisch) nihilisme ook niet echt kan vinden en zelf toch meer neig naar een mystische of Heideggeriaanse positie van een terugkeer naar de phusis of het 'zijn', naar een openstaan voor het kleine. Maar misschien is het gedicht al te overvol voor nog zo'n wending.
De 'dominostenen-regel' dient gelezen te worden dat men zich als dominostenen opricht en niet zoals dominostenen.
Ik ben blij dat je grote stukken graag gelezen hebt!
Hartelijks,
Robert
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 21:18 12-01-2006 |
|
|
|
Hee Robert. Da's lang geleden jongen. Maar ik zie tot mijn spijt dat er weinig veranderd is naar mijn smaak. Zowel in jouw stijl van dichten, als in mijn waardering ervan.
Het is knap geschreven, maar op een ouwelijke manier ook bloedeloos gezwollen. Al die goedkope tegenstellingen - vragen/antwoorden, waarheid/leugen, haat/liefde, op tijd/te laat verenigen - dat is al achthonderd keer gedaan. En telkens moest het een soort verlichting wel bewijzen.
Het scenario stel ik me zo voor: de hoofdpersoon zit te zappen op de bank. Hij vangt wat flarden op van talking heads - onder meer een onheilsprofeet die zo uit Kuifje had kunnen komen - en aan het eind zet hij de tv uit en gaat de Libelle lezen.
Buigt
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
