|
afgeschermd door fluweelzwarte nacht
waar randen zwaar in horizon vallen
hermetisch samenzweerderig het zwijgen
muisstil de uren van een zomernacht
luid tikkend in het niets
aan de andere kant wordt snel
door eerste tastende straal van de zon
de klok geslagen zó dat de hemel dreunt
taal als glanzende lichtcascade
woordschuimend zich op rotsen werpt
om als hopeloze gelofte in een ziedende zee
van spraak te verdrinken.
nog is er tijd
over jouw zwijgen te praten.
sunset 06-07-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
