|
 |
| de walvisser - 18:33 18-05-2014 |
|
|
deze maneschijn leek te groeien, geboorte te geven
aan een zeer zacht licht dat van het stille gezicht at
de ogen eraan vastgeketend zaten voorovergebogen
naar het denkbeeldige duister achterin het hoofd gericht.
de slaap was met velen gekomen en had de ziener
overmeesterd. voortaan kreeg hij ze niet langer
te zien de landschappen met levens in die hij
voordien zag, maar slechts geluiden vermengd met
de beelden die hij daaraan vast dacht. de verbeelding
was nu het enige zintuig waar hij door kon kijken. de maan
dat blinde oog loensend vanuit de hemel had hem onderworpen
en vervloekt. telkens zij langzaam tot een witte ring afslijt
zal ook zijn zicht vergaan geheel
volgens de getijden van haar ontleende zonlicht.
|
|
|
Reactie gegeven door DiotheCilany - 20:35 22-05-2014 |
|
|
|
Die rare afbrekingen in de tweede strofe vind ik vrij storend en eigenklijk ook niet passen bij de rest. En waarom zet je wel een punt en vervolg je ndaarnba niet met een hoofdletter. Het moet allemaal wel een beetje kloppen.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
