|
|
Bekladdering.
Ik denk dat de laatste dag de herfst is.
Met wolken die als een blok sneller en te snel op mijn hoofd neervallen. Mijn avond vergallen met stemmen over vervagende sterren in de nacht.
Alsof we er allemaal nog toe doen we vallen in kuilen die we graven voor onszelf, nagelaten wie wat deed.
Ik stuit op een kletterende tong tegen mijn lippen. Sussend beweegt het toch wel weer tegen mijn sissende nijd in – smijt me weg als water zo nat dat het hier niet dienen kan.
Wil je mijn naam nog weten of ben je stiekem vergeten dat ik ergens binnen in je bestond?
|
|
|
Reactie gegeven door theike - 00:27 01-02-2007 |
|
|
|
hmm... dat het op het laatst blijkt dat al je gedachten drijven rond een verloren liefde vond ik wel jammer, ik zag het begin meer algemeen over het leven en de troosteloosheid en de aankomende veranderingen... misschien had ik het ook wel naar de liefde toegeschreven laterna, maar dan denk ik dat ik van de omgevingsomschrijvingen wat lanzamer en niet zo abrupt was overgegaan naar die gedachten aan iemand (of is die iemand voor jou als alle mensen op aarde die je welhaast vergeten zijn of zullen gaan zijn? als in dat jij weg gaat?) (nah vast niet)... en als ik dan bij die persoon was gekomen had ik deze verweven met de eerdere beelden en langer door de sluiers die dit opwerpt nog rond gezocht en mezelf weer ge-herspiegeld aan het rondliggende en gebeurende...
uhm... dit zou ik korter en duidelijker kunnen zeggen, sorry :-)
In het gedicht is wel te bespeuren hoeof je sterk in beelden kunt denken en die beelden stevig durft te laten staan. en ik vind dat je spoedig weer meer moet plaatsen hier, want ik ben het erg met Sheena eens...
soms als je dingen schrijft voel ik echter dat je te ver van je af zoekt naar dingen om over te schrijven, dan geef je er altijd wel een draai aan dat het over gevoelens gaat van mensen en je zelf, maar dan mis ik een beetje een ingang tot een echt mens er in... een heel mens, ipv iemand die wat beelden ziet en maakt tot een plaatje.
Eigenlijk is dat als een tiener die grotemensen gevoelens wil voelen al... waar is de rest in je? :-)
oh, en hallo hier, Fridaatje :-) ;-)
|
|
Reactie gegeven door Marjolein. - 18:28 10-01-2007 |
|
|
|
Hmm.. ik mis toch de eenheid die in eerdere gedichten van jou wel aanwezig was, maar hier niet.
Er zitten zoveel goede zinnen tussen - neem het begin nu. En met die creativiteit die in jou schuilt kun je er volgens mij toch iets 'eenerigs' van maken, toch? (Wedden van wel)
Liefs,
|
|
Reactie gegeven door Lilian_C - 17:46 09-01-2007 |
|
|
|
Hallo Frida,
Ik vind dit een belabberd gedicht. Het verwondert, verrast nergens. De taal is doorsnee, soms te zwaar aangezet en het ritme laat te wensen over. De titel vind ik niks en het slot nog minder. Tja. Helaas......
Groet, Lilian
|
|
Reactie gegeven door Dorien - 16:39 09-01-2007 |
|
|
|
Ik ben het over het grootste deel met Mr Deuce eens
maar mij lijkt het dat die vervagende sterren er net wel mooi staan omwille van die vervagende in de vorige zin.
En die sussend en sissende vind ik dan net weer niet teveel sss maar het net een meerwaarde geven.
mvg
Dorien
|
|
Reactie gegeven door Mr.Deuce - 00:18 09-01-2007 |
|
|
|
Sommige zinnen mogen wat scherper wat mij betreft
"en te snel op mijn hoofd vallen"
"over sterren in de nacht"
"het vallen in kuilen die we graven"
"toch wel weer" verneukt je strofe
sussend + sissende = teveel ssss
"ergens binnen in bestond"
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|