|
nu de zon heel even kijkt
of alles wel is, in mijn tuin
tel ik kristallen, alle zeven en
hun licht
dat doorgeslagen dwars door regen prijkt
een hartsmoment in koude dagen
binnen is het warm en vraagt de kat
om aandacht, boven kaarslicht
kleurt haar lach mijn hele leven lang
ik ben niet bang
om weg te gaan
want overal is zij, ze laat me steeds verbazen
als de wereld donker lijkt
komt zij mijn bui wegblazen
switi lobi
Klik hier voor het fotogedicht.
|