 |
| Tamarinde - 18:35 21-10-2006 |
|
|
wat is de waanzin
die ik moet zien
met wie moet ik me vereenzelvigen
waar vind ik die
beneden was ik al en zeg
ik had er niets te zoeken
tussen slinkse slangen, ratten, satan
was ik alleen het monster
ik lach, ik kan maar één keer dood
zeg iets liefs tegen een leek
en weet nog niet van sterven
|
|
|
Reactie gegeven door Tamarinde - 14:46 22-10-2006 |
|
|
|
nee hoor Erna, dat kan, groetekes terug.
|
|
Reactie gegeven door Tamarinde - 14:32 22-10-2006 |
|
|
|
dag Kapitein Lafbek. Over het "slinkse" wil ik nadenken, dat kan idd. misschien wel weg. Het vereenzelvigen laat ik voorlopig nog zo staan. Ik heb tijd nodig om een opmerking te laten bezinken, vaak is het zo dat ik later de waarde er van inzie, bedankt.
|
|
Reactie gegeven door Tamarinde - 14:30 22-10-2006 |
|
|
|
dag Anne, bedankt en een groet terug.
|
|
Reactie gegeven door Tamarinde - 14:29 22-10-2006 |
|
|
|
dag Ruud, ik laat een leek toch staan, het illustreert het beste wat ik wil zeggen, bedankt voor de reactie.
|
|
Reactie gegeven door Tamarinde - 14:27 22-10-2006 |
|
|
|
dag Buigt, na het zien van een documentaire, het lezen van een boek, werd ik geïnspireerd tot het schrijven van dit gedicht. Slangen, ratten, satan zijn duidelijk zichtbaar. Het ligt wat ingewikkelder bij iemand die is "doodgegaan", voor wie het leven van dat moment af waanzin wordt. Voor wie het een doel op zich wordt, een onschuldig iemand te paaien, om vervolgens te kunnen vernietigen, zodat die persoon ook weet hoe het is te sterven. ( een monster) Ik wil niet zo ver gaan dat ik mezelf daarmee vereenzelvig. In die zin is dit dus een vervreemdend gedicht en staat het van me af.
een vriendelijke groet.
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 13:30 22-10-2006 |
|
|
|
> zeg iets liefs tegen een leek
Nou mijn vorige reactie was niet helemaal kosjer geloof ik. Tussen slangen en satan ligt voldoende open plek voor niet-monsters. Dus do as thou please.
Toch levert mij dit gedicht (en het vorige) vooral het beeld op van een sluimerende schrijfblok. Het onderwerp blijft erg dichtbij de dichter. Terwijl - volgens mij - inspiratie vooral zit in afstand en vervreemding.
> met wie moet ik me vereenzelvigen
Met Euridice natuurlijk. Of Medea. Dan wordt het - ontvoerd of vrijwillig - een tijdloze tocht door de onderwereld.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
