Het brembezeboske
De toekomst aan mijn hand
slenter ik over het karrenpad
van een onschuldige jeugd
naar die eenzame heuvel,
begroeid met herinneringen.
Ik zie mijn kinderdromen,
nog hangen aan lindebomen
waar we ooit stand hielden
tegen het ouder worden:
heldhaftig… tot etenstijd.
Dan staakte broederstrijd
en tekenden we vrede,
met stapels boterhammen
en handen altijd vuil,
die moeder steeds ontdekte
tot ons beider spijt…
