Ik verstil in het blauw
van jouw ogen, en slik
de woorden terug die ik
oefende voor de spiegel
We dansen in slow-motion
dichter naar elkaar toe
rakelings en roerloos
ruimte genoeg om ons heen
In jouw armen gedroomd
warmte voelend, delend,
ik herken de ontkenning
in je blik als de mijne
En de lach, die om je
lippen speelt, kust me
een ademhaling lang
zacht in mijn hart
