 |
| Marion Spronk - 18:43 16-09-2012 |
|
|
wat doet die twijfel toch
elke keer met mij
als de weg getoond wordt
voorbij de bergen
steeds luider komt de roep
mijn schreden te zetten
het werk te verrichten
dat nu gevraagd wordt
vol dankbaarheid zie ik
helpers op het levenspad
hun ogen vol liefde
wissen oude pijn weg
in verwondering sluit ik mij aan
bij hen, die mij heelden
.
|
|
|
Reactie gegeven door MirandaMei - 01:38 19-09-2012 |
|
|
|
Marion,
Wat een prachtige eerste strofe.
Een fijne introductie op wat volgt. Dit gedicht herbergt het christelijke principe; maar gij, geheel anders...
Als jezelf bent geheeld ben je pas in staat ten volle je talenten in te zetten voor anderen.
groet,
M.
|
|
Reactie gegeven door Vernon - 21:14 16-09-2012 |
|
|
|
Mooi!
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
