|
|
dagen als deze met weinig licht
en voortdurend regen onthoud je beter
ze zijn als een versleten veter
een schoen nooit helemaal dicht
een gammele fiets zonder achterlicht
ze hebben iets dat je niet wil vergeten
een soort chagrijn een kleine prikkel
een hoopje mee-eters op je smikkel
een reeks niet te onderdrukken scheten
het idee van overspel op je geweten
wat je ook doet je tast in het duister
en waar je ook staat je staat in een plas
elke gedachte verdwijnt in het moeras
je woorden klinken vals en steeds onjuister
de kerstboom is vaal en mist alle luister
het zijn de korte dagen voor het feest
uitzichtloos en moeizaam doorgebracht
je wil iets ondernemen maar mist alle kracht
een zieke die nooit meer geneest
iemand zonder geest die domweg verder peest
dagen als deze met weinig licht
en voortdurend regen onthoud je beter
en ook dit gedicht klopt voor geen meter
|
|
|
Reactie gegeven door Katja Bruning - 14:37 18-12-2011 |
|
|
|
Leuk, doet me denken aan dit gedicht dat ik ooit ergens vond:
Een zwak begaafd dichter uit Putten
Kon nooit de passende rijmwoorden vinden.
Ook het metrum hield hij
Nimmer vol tot het eind
Zodat de laatste regel meestal niet zo geweldig liep.
Anoniem
|
|
Reactie gegeven door Dibu - 15:07 16-12-2011 |
|
|
|
Haha, lekker van je af gesanikt en ik proef er iets 'Amsterdams' in dat ik wel herken. :-)
Liefs,
dibu
|
|
Reactie gegeven door milou - 14:54 16-12-2011 |
|
|
|
Hartelijk dank voor je vrolijk makend commentaar en wel gekozen Huygens-citaat. Zoveel eer verdien ik niet, maar ik zal proberen mijn acedia die gewoonlijk rond het einde van het jaar optreedt, te overwinnen met de lectuur van Vergilius in de vertaling van Piet Schrijvers met de Latijnse tekst erbij, dat montert mij op.
Ik wens je alvast nu al prettige feesten en veel thymos!
vr grt
milou
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 13:23 15-12-2011 |
|
|
|
en ook dit gedicht klopt voor geen meter
........................................
Zo erg is het nou ook weer niet, maar je
gedicht is wel wijdlopig en blijft naar
mijn smaak te veel steken in de beschrijving
van een stemming in mineur. Ik moet denken
aan de acedia, de ziekte van monniken en
nonnen... Brevieren kan uitermate vervelend
zijn, maar ook opbeurend, genezend.
Vae qui praedaris, nonne et ipse praedaberis?
Wee jij die plundert! Zul jezelf ook niet
geplunderd worden? Zo in het brevier voor
vandaag, Jesaja 33:1. De associatie met de
roversbende die de huidige crisis heeft
veroorzaakt is onontkoombaar.
Goed, stemmingen kunnen omslaan en dichten
eist discipline. Ik vond gisteren nog een
mooi kwatrijn van Constantijn Huygens:
Gebreeckt u ijet aen 'twerck: (het meest gebreeckt'er aen,
Mijn Leser, en ick ben voor halfwegh blijven steken)
Hoe korter Dicht, hoe min misdichtens is begaen;
Hoe meerder uw gebreck, hoe minder mijn' gebreken.
Motto bij Daghwerck
Groet van Abel
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|