|
warket - 10:32 05-03-2010 |
|
|
Niets is ooit een laatste keer ze pitste een duivelshaartje weg terwijl ze met haar ogen vertelde over onzekerheden ik kon ook de waarheid niet weten en vertelde iets over ouderdom we gingen in een vervallen kerk waar iemand zich nog de communiebank herinnerde, geknield naast drie verbruinde bloedvlekken op het arduinen plaveisel als een niet loslatende droom voor de eerste keer zag ze het interieur van een klokkentoren we liepen over de gewelven en op de wenteltrap vroeg ik om de spinnenwebben te laten en niets aan te raken... ...het heeft iets devoties, een dergelijk verkommerde kerk vol met duiven. Hun gekir reikt tot in de gewelven. Hier hoor je het geluid van een zangerige vlucht. Een plaats van broeden en sterven. De karkassen liggen in eigen mest op wat overblijft van de marmeren vloer. Aan de onderste ornamenten van de zuilen kan je zien dat er nog een dieper gelegen middeleeuwse vloer moet zijn. Ik ben vanmorgen door de mist hier naartoe gefietst. Het breekt de chaos in mijn kop. Deze plaats is zoals een reis, een droom. Op het middaguur heb ik vislever gekocht. Het smaakt zacht naar de zee. Nu ga ik voor een stoffig altaar bidden. Niet omdat het Pasen is, maar zomaar omdat ik er zin in heb. Kniel voor dit vervallen altaar en bid in het duivengekir. Mijn gebed is tot mezelf gericht. Ik smeek dat ik mijn leven zal beteren, meer geven dan nemen....nog een laatste blik, de heiligen lijken tot leven te komen. Ik vertrek en buiten schijnt de zon, leeft het leven. Mensen lopen hand in hand. Het zal een zekere gewoonte zijn. Een kind knijpt in achteloze hand van vader. Voor beiden straalt de zon.
|
|
|
Reactie gegeven door Schrikkeltijd - 22:14 06-03-2010 |
|
|
|
Nee hoor, plaats maar gewoon zo snel je wilt. Ik zal proberen minder langzaam te lezen!
(ja, twee ellen en deetee!)
|
|
Reactie gegeven door warket - 22:00 06-03-2010 |
|
|
|
Ik zal proberen om minder snel te plaatsen.
Het theater...de acteurs met de juiste spraak...ik zie het zo voor mijn ogen, het schemer, de belichting enzo.
Je kan daarmee mensen verbinden in zijn herkenbaarheid.
warket
(en dank voor jullie reacties jullie wordt toch met twee ellen geschreven en word met deetee)
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 19:42 06-03-2010 |
|
|
|
Woorden verbinden, ik volg zoiets graag, hoe gedachten overspringen, daar weten we nog weinig van.
Groet, Jaco
|
|
Reactie gegeven door Schrikkeltijd - 10:13 06-03-2010 |
|
|
|
Je gaat zo snel met plaatsen...heb nog niet alles van je gelezen.
Vooral naar het eind toe neem je me weer helemaal mee.
Je toon is prettig en zeer authentiek, je woordkeus ronduit mooi, ik zie een personage voor me, en vraag me alweer af: is dit iets om te gebruiken als theatermonoloog.
In het begin haper ik af en toe nog wat bij het lezen.
Enne, ik vind Een kind knijpt etc. wel een mooie zin. Vooral ook door dat achteloze.
Voor beiden straalt de zon is wat dubbel omdat je net iets eerder ook al iets over de zon zegt.
Groet.
|
|
Reactie gegeven door warket - 23:08 05-03-2010 |
|
|
|
Ik beschrijf en probeer dat zorgvuldig zonder zo weinig mogelijk fouten te doen. Telkens is het de beleving die telt...en soms wordt het moeilijk om de juiste lettergrepen op dit toetsenbord te vinden. Nondedju, waar staat het uitroepteken nu weer?
groet
warket (en dank voor... )
|
|
Reactie gegeven door Hendrik Laanen - 21:59 05-03-2010 |
|
|
|
wat een voortreffelijk en indrukwekkend stuk. de opgeroepen beeldden en de verwoording.
|
|
Reactie gegeven door Paul_Bernhard - 21:25 05-03-2010 |
|
|
|
Ik moet zeggen, er zijn maar weinig stukken van je hier die me niet bekoren. Dat was op SW wel anders. Ik vraag me dan ook af hoe dat komt. Zit er meer "gedachte" achter je plaatsingen? Besteed je er meer aandacht aan? Ik lees aanzienlijk minder spelfouten, kortom, er is een wezenlijk verschil met de warket van een aantal jaren terug. Mij doet het deugd. Ik vind ook dit weer een prachtig stukje. met uitzondering van "devoties". Doe maar gewoon "devoots".
En dat kind in de laatste zin hoeft van mij dan weer niet. De zin "Mensen lopen hand in hand. Het zal een zekere gewoonte zijn" zou ook een prachtig einde zijn.
gr p
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|