 |
| RobertNouwen - 12:25 29-11-2009 |
|
|
*Vrij naar 'The Painter' (1994), Marlene Dumas, MoMa, New York.
Je ziet, je hebt me in de val. Als een muis
die door de kieren trippelt, het aanrecht
kromtrekt en de hoektanden aanscherpt,
jaag jij me door het oerwoud van mijn thuis
eens zo smaakvol en overzichtelijk
met wat variété, een maîtresse als ontbijt
-ook een hapje?- Nu omhelst het mij in een kus
als van een bloedzuiger. Mijn spiegelbeeld
ben jij of verbeeld ik mij? Alsjeblieft, zeg iets,
of schreeuw, maar ontmantel mij niet zo.
Ondraaglijk is het kookpunt van jouw blik.
Aan de mondhoek van het spel plaats je mij
als een kruimel, het oneven stuk
of moet ik mij juist verzetten om te openen?
|
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 20:22 29-11-2009 |
|
|
|
Dag Jaco,
Inderdaad, het kinderlijk ontwapenende terwijl ze zelf tot de tanden gewapend (lijken te) zijn. Mooi geformuleerd:)
Dank ook voor je fraai!
Groeten, Robert
|
|
Reactie gegeven door RobertNouwen - 20:18 29-11-2009 |
|
|
|
Dag Nelleke,
Dank dank voor je associaties bij het schilderij en het gedicht! Het geeft mij weer zowel een nieuw zicht op het schilderij als op het gedicht als ook op een kind:) Mooi hoe anderen nog meer uit iets kunnen halen dan je zelf dacht erin gestopt te hebben:)
Geniet nog van de avond!
Hartelijks, Robert
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 17:32 29-11-2009 |
|
|
|
Ja, ik heb het plaatje ook even op-gegoogled. Altijd spannend die Marlene. Bij jou lees ik woede over wat er zo kinderlijk ontwapend in je leven komt, fraai omgezet in een gevecht met jezelf.
Groet,
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 14:36 29-11-2009 |
|
|
|
Ik heb hem er maar even bijgepakt, het schilderij, een ontroerend plaatje - over indringende blikken gesproken !Maar nu je gedicht, kat en muis spelletjes, lees ik, je spiegelbeeld in huis als een kat in de zak. Dat is een kind, je weet niet wie, deel van jezelf? Of denk je dat maar. Het zijn autonome wezens vanaf het moment dat ze tegen je gaan praten. Hun eigen waarheid en genadeloze kritiek, een levenlang om zich aan jou te ontworstelen, terwijl je zelf nog lang niet klaar was met je eigen worsteling.
De laatste strofe, jouw plaats, het gesprek dat je wilt aangaan, en hoe te werk te gaan. Tja, zij kiezen de momenten, is mijn ervaring.
Ja, mooi gevonden, natuurlijk - anders reageerde ik niet :-)
liefs,
Dit is een
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
