ik weeg jou in mijn linker

en mijn rechter

beleef een wankel evenwicht

in laten gaan en eeuwigheid

verweven in gedachten

geen bestaan, dan in afzondering

er mist niet alleen het lont

zelfs geen vonk

iets dat mijn tondeldoos zou kunnen

in alle eenvoud

waarom niet gewoon de fik erin

jij twijfel en altijd blijven branden