Als mijn huis Mezelf moest zijn,
dan zou de zon de muren kleuren,
met diepe strepen in willekeurigheid.
De maanstralen vormen de gordijnen,
met cirkeltjes en schaduwlijnen,
in een getinte kleurige eenheid.

Zou de olielamp centraal staan,
kleurt hij leven aan verwanten.
zonder verlies aan eerbetoon.
Het weinig in opberg bezitten,
laat zichtbaar aan inhoud over,
alle snufjes sieren op smal patroon.

Het zal bestaan uit zoete geuren,
in afwisselend zoet met eigen smaak.
bij maanlicht steeds uit Cherrylucht.
Het leeft in ritmische tonen,
in geheel met echo's wederdienst,
als in eeuwig op hun eindeloze vlucht.

Steeds verlicht een vlammetje trots,
zowel dag als nacht verschijnt zijn spel,
vergeten zal hij niet in schaduwplagen.
Want Mezelf is warmhartig en ontspannend,
overwint hedendaagse choas in Zelf zijn,
en zoekt moed in eigen taaie lagen.