|
Hendrik Laanen - 17:45 22-03-2008 |
|
|
Redelijk
‘Luister nu eens goed, Herman. Je kunt toch niet in alle redelijkheid...’ Ik haak af. Als mensen een beroep gaan doen op mijn redelijkheid betekent dat alleen maar dat ze mij onredelijk vinden. En ik behoud mij het recht voor onredelijk te zijn. Want waar het dan om draait, is dat ik het dan niet met ze eens ben. En wat ik in ieder geval niet wil is mijn onredelijkheid verklaren, want dan ben ik weerom redelijk.
Kortom, ik sta op en ga naar de keuken en schenk koffie in. Tenminste, dat dacht ik te gaan doen. Maar bij nader inzien verander ik van gedachten. Want koffie zetten is niet haar fort. En er staat een enorme stapel vuile borden en wat dies meer zij. Want mijn Joke heeft zo haar eigen prioriteiten. Ik doe de geyser aan. Ik weet dat dat haar tot waanzin drijft. Maar ik vind het leuk om af te wassen. Een vorm van zelfreiniging. Ik maak iets meer lawaai dan nodig is, om een statement af te geven. En dat faalt nooit. Ze komt briesend de keuken binnen. ‘Ben jij gotver...’ Ik kijk haar droevig aan. Dan denkt ze dat ik tegen godslasteringen ben. Dat is weliswaar geenszins het geval, want je zou mijn gedachten eens moeten verbaliseren, maar het veroorzaakt bij haar grote woede. Ze wil niet gecorrigeerd worden. Een vorm van zelf-onzekerheid, waar ik graag gebruik van maak.
Toch is mijn Joke eigenlijk een best mens. Want waar het in wezen om gaat is, dat ze een kind wil. Een kind. Ik! Ik die alleen het eigen materiële welzijn en gemak behartig en dat als een soort neveneffect ook nog voor haar doe. Maar een kind hebben? Dat is een testimonium paupertatis. Een huwelijk dat een kind nodig heeft is ten dode opgeschreven.
Ik heb ook geen behoefte aan dynastisch denken. Ik heb genoeg puinhopen veroorzaakt om niet ook nog een mens op te wereld te zetten die dat van me georven heeft.
Ze pakt de droogdoek. Zwijgend, in alles verslindende stuursheid. En droefte, als ik dan toch volledig moet zijn. Want haar redenering kan ik wel navoelen. Een vrouw is in laatste (en ook wel eerste) instantie geschapen ter voortzetting van de soort. En daartoe zijn driften ingebouwd, die alle redelijkheid ontberen.
‘Maar we kunnen dan toch ook...’ Ah, een ander openingsgambiet. Adoptie geheten. Uit het blaue Hinein of uit onbekende herkomst een willekeurig wezen te kiezen en de samenleving te belasten met een quantité inconnue? Ik zwijg, maar schud het hoofd. ‘Nou, dan wil ik een hond.’
Kijk, en daar was het nou allemaal om begonnen. Een discussie-techniek waartegen ik geen weerstand heb. Met het ergste beginnen en dan als een soort concessie het twee-ergste te nemen. Want moet ik met zo’n mormel. Dat moet uit, in weer en wind, schijt waar het hem uitkomt en dat moet je tegenwoordig dan met zo’n enge papieren zak opruimen, waar de drollen altijd uitrollen en aan je vingers gaan zitten.
Een paardenmiddel. Want in alle redelijkheid (ja hoor) kan ik haar zo’n beest natuurlijk niet ontzeggen.
Ik zucht diep en neem haar de droogdoek af, want afdrogen doet ze altijd met de Franse slag. ‘OK OK, vooruit dan maar. Als het maar geen poedel is.’
Hendrik
|
|
|
Reactie gegeven door warket - 23:04 02-03-2010 |
|
|
|
t'Ja, ik ben hier nog niet zolang toegekomen en zat weet ik niet eens hoe dit prozastuk van u te lezen en vond dat neig.
Mooie schrijfstijl...ik kan hiervan leren.
groet
warket
|
|
Reactie gegeven door Hendrik Laanen - 22:33 02-03-2010 |
|
|
|
Gossie, na twee jaar. Ik stel dit zeer op prijs!
Dank en groet
hendrik
|
|
Reactie gegeven door warket - 14:40 02-03-2010 |
|
|
|
Schitterend dit verhaal
|
|
Reactie gegeven door Hendrik Laanen - 09:34 23-03-2008 |
|
|
|
Jensen,
Een kind als tijdverdrijf? Nee, het gaat hier om iets veel basalers: voortplanting als natuurdrift (tegen beter hedendaags Westers weten in). En zorgobject, als ze uitgekeken is op de potentiële verwekker.
Maar in alle ernst: ik zou er niet aan moeten denken geen kinderen te hebben. Ik ben twee maal zo erg geweest als deze Joke. En ik ben zo slank als een den. Voorts ook actief onredelijk. Niets menselijks is mij vreemd.
Overigens dank voor je reactie.
Vrgr.
Hendrik
|
|
Reactie gegeven door jensen - 01:08 23-03-2008 |
|
|
|
Vermakelijk verhaal.
Ook je Joke die natuurlijk garant staat voor de keuken.
Er is nog eens een bedenkelijk lied geschreven over Joke kom uit de keuken, dan kan ik eens lekker met je....enz.
Of het wereldvreemd is een kind tegen verveling?
Niemand die zich daar aan brandt.
Maar ik heb kennissen met kinderen die voor de uitbreiding, nogal ongezond aten.
Nu denk je dat ze hun leefwijze met patat en frikadellen aanpassen, al was het maar om hun kinderen iets bij te brengen over gezond voedsel.
Maar nee, ze gaan rustig door met deze leefwijze en zijn zelfs aangekomen.
Passieve onredelijkheid?
|
|
re: Titel van gedicht.... |
|
Reactie gegeven door Hendrik Laanen - 17:47 22-03-2008 |
|
|
|
Titel moet natuurlijk "Redelijk" zijn. Excuus
Hendrik
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|