|
Men zou zo graag de tijd omarmen
momenten van vergaan geluk
opnieuw aan deze liefde warmen
wanneer ging de relatie stuk?
Ooit volgden dagen van vergeten
de drukke dagen van geen tijd
om samen zich in rust te weten
tot het moment: men is het kwijt.
Er is niets meer om terug te vallen
waar bleef de warmte die ontvlood?
wat deed hen aan elkaar bevallen?
Stierf dat een stille zachte dood?
Hoe wakkert men dat vuur weer aan?
of laat men het gewoon maar gaan?
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|