|
hij pent zijn pen leeg terwijl hij naar haar kijkt
zijn knieën knikken instemmend als hij komt tot dit gedicht
je dicht me meer dan woorden toe je dicht me zonder zoen
je dicht me, dicht me dicht me
stemmen verbleken als zij van kleur verschiet.
dichtbij buiten zinnen
woord wordt woord voor woord herhaald
dicht me, dicht me ze opent haar ogen
en zijn mooiste gedicht ligt in gebroken wit
op haar gezicht
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|