|
Vanachter de geraniums
laat ik me even horen
ben wel een beetje mensenschuw
dus zal geen mens bekoren,
kan ook helaas niet werken
heb nooit een vak geleerd,
mijn laatste baas liet weten:
je handen staan verkeerd.
De kinderen die zwerven
verlaten over straat
en tussen alle buren
wordt er over me gepraat,
maar heb toch geen verlangen
als anderen te zijn,
zit beter bank te hangen,
zo veilig en zo fijn.
Geen geld om van te reizen:
de knip is altijd leeg
want win ook nimmer prijzen,
liefst zag men dat ik zweeg.
Maar heb een grote glorie:
ik schrijf als prulpoeet
mijn dagelijkse versjes
dat pleistert alle leed.
En zit daarna te lachen
om alle kutkritiek
je hoeft nooit lang te wachten
op zeuren en geziek.
|
