 |
| sunset - 15:25 29-12-2007 |
|
|
van zacht glansovertrokken korsten
heeft zich het kruimellijf gelost
het weke heeft de scheuren prijsgegeven
en aan de randen wonde punten zelfs gekost
toen mij de keuken vreemd geworden
heb je me thuis gebracht en stil de dis
voor mij gedekt met zwijgen
en met wat brood en fruit, heel fris
is ‘t pruttelen niet meer het stille
dat vrolijk uit mijn potten sloop
sinds grijze cellen afgestorven
in schemerdagen zonder hoop
mijn lijf herkent nog soms
de mens die door jou ooit werd uitverkoren
maar zelfs het brood is grauw geworden
sinds ik daarvoor het woord al heb verloren.
sunset 29-12-2007
|
|
|
re: de last van ouder worden |
|
Reactie gegeven door sunset - 07:42 30-12-2007 |
|
|
|
aan: Koos Haydn
Dank je wel. Enne, ik probeer te zijn en te blijven wie ik ben.
Groetjes en fijne dag, sunset
|
|
re: de last van ouder worden |
|
Reactie gegeven door sunset - 07:40 30-12-2007 |
|
|
|
aan: Bonami
Misschien zijn wij wel van een andere generatie *glimlacht* (Ik ben 60+).
Overigens, persoonlijk vind ik dat onze Nederlandse taal zo rijk is aan woorden - oud of jong - dat wij die allemaal mogen gebruiken. En juist hier passen die 'oude' woorden in het geheel van wat ik inhoudelijk probeer over te brengen.
Dank je voor je fijne reactie en nog een prettige laatste zondag van dit jaar.
Groetjes, sunset
|
|
Reactie gegeven door Adriaan van Dam - 02:06 30-12-2007 |
|
|
|
Beste Sunset,
Mooi of niet mooi...je houdt van traditie en dat is al heel wat tegenwoordig.
Je Koos
|
|
re: de last van ouder worden |
|
Reactie gegeven door Bonami - 01:14 30-12-2007 |
|
|
|
Er zit hier en daar wat oubollige pathos in, woorden als "ooit", "dis" en "uitverkoren" vallen toch vreemd.
Maar een zin als
"mijn lijf herkent nog soms / de mens die die ooit door jou werd uitverkoren" treft toch.
En dat maakt alles goed.
|
|
re: de last van ouder worden |
|
Reactie gegeven door sunset - 17:26 29-12-2007 |
|
|
|
aan: lisette
Helemaal niet te arm; zeker weten van niet. Want sinds wanneer komt het op de hoeveelheid woorden aan?
Mooi dit voelbaar teruggegevene.
Liefs, sunset
|
|
re: de last van ouder worden |
|
Reactie gegeven door lisette - 17:01 29-12-2007 |
|
|
|
ik geef je de zinnen terug die me ontroerden
het weke heeft de scheuren prijsgegeven
de keuken is mij vreemd geworden
en toch de dis
voor mij gedekt
brood en fruit
heel fris
mijn lijf herkent nog
wie door jou werd uitverkoren
maar voor brood
heb ik het woord verloren.
ik heb niet zoveel woorden als jij, misschien is dit te arm
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
