Hij voelde zich alleen
en durfde amper te verwoorden
wat zijn hart al lang verzucht had.

De kille stroompjes bloed
die als vanouds weer
zijn ledematen stokten.

Het had zo mooi kunnen zijn
gevormd als een bloem
wiegend in de wind.

Ja, ook liefde doet pijn.
En of we nog kunnen leren
van dit alles?

Pas als de tijd rijp is pluk
je de vruchten en waakt de
mooiste droom je in een
donkere nacht.