het beloofde landschap 

 

 

 

 

 

ik zou op sokken kunnen glijden

om binnen te komen

of buiten

 

voetstappen horen uit

het landschap van kinderen

hen luidkeels het licht noemen

 

doorheen muren

van de ochtend, naast het park

en de lindebomen

 

ik zou mijn buik

op houten planken kunnen leggen

en het zachtjes laten waaien

 

in de eik en in mijn armen

wanneer het snel donker

wordt

 

ik zou jou kunnen beschrijven

maar wie kent zichzelf

in dat moment

 

waarin niemand fluistert

je bent thuis

 

 

 

 

 

 

 

 

Zwart-wit foto/fotolinnen

Jan Dibbets, Persperctive Correction, My Studio I
3-Square on Wall, 1969