|
|
Er is niemand eenzamer dan de dichter die zichzelf voortdurend overloopt met de kudde en waar hij gelijkenissen treft het vlees van de ander opensnijdt en als kleine stukjes taal naar binnen kruipt. Niemand zo zielig
als de dichter met zijn zo vele paradoxe analogieën, zijn muze het paard noch in de stal noch op het land maar naast zijn bed, hem hinnikend in de nacht steeds wakker zodat geen mens er nog aan uit kan wat zijn handen schrijven, vanwaar dat eigenlijk komt.
Er is niemand zoals de dichter en de dichter is alsof iedereen. Een alles vattend op niets slaand stukje aan elkaar geregen ledematen, onduidelijk hoe gemaakt of welke functie.
De dichter, niets zo onwaarschijnlijk als zijn toch tere lichaam op dit papier, zijn ziel wortelend in zijn ontelbare zelf.
|
|
|
Reactie gegeven door Bonami - 09:28 17-01-2008 |
|
|
|
Natuurlijk zegt de schrijver 'dit gaat OOK over mezelf', maar dan nog is zo'n zelfkastijding tegelijk een ranselpartij op anderen. Jolanda C Vonk heeft wel een punt, overigens. Een zielige vuilnisman of vrolijke metselaar is een veel grotere uitdaging, want daar worden de clichés meteen zichtbaar, terwijl we ze hier - door hun egostrelende effect - niet opmerken.
Eindigt mooi en bevat ook bijzondere beelden.
|
|
Reactie gegeven door jcvonk - 00:05 14-12-2007 |
|
|
|
Er is niets zo zielig als iemand die zichzelf ziet als de zielige dichter, erger nog is het als diegene de ander ziet als de zielige dichter.
De dichter is iemand die gewoon in een spiegel kijkt,
en dat kunnen we poeëtisch de spiegel van de ziel noemen, maar wat het weerspiegelt is gewoon de banale werkelijkheid, een ik-beeld dat op anderen wordt geprojecteerd. Dit gedicht zegt niets over dichters, des te meer over de schrijver, die bij lange na geen dichter is. Probeer je eens te verplaatsen in de zielige vuilnisman, of de vrolijke metselaar, de tijd dat dichters bij kaarslicht zaten te worstelen is allang voorbij, groet Jolanda
|
|
Reactie gegeven door Artifex - 22:07 12-12-2007 |
|
|
|
Hallo Zilke,
Het is mij iets teveel om goed over te laten komen wat de kern van het geheel is.
Persoonlijk zou ik een en ander gaan schrappen in het eerste "verhaal".
De tweede strofe mooier maken wat betreft klank.
De derde strofe precies zo laten. Die maakt op mij de meeste indruk.
Groetjes, Artifex.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|