|
omdat hij zijn oude klok
uit de tijd van Bonaparte
uit haar houten kast tilde
en dus de tijd van haar ketens
bevrijd had
zo vertelt hij naar dichterlijke
gewoonte in zijn stamkroeg
wordt hij nu alsmaar geteisterd
door apocalyptische visioenen
aap o calyptisch
ziet zijn beide longen
in de rozentuin
op een plastieken draad
aan bonte wasknijpers hangen
hij vindt zijn adem niet meer
in zijn leeggeplunderde ribbenkast
met alleen nog zijn hart
overslaand en verkrampt
thuis in de tiktak
van de ontketende tijd
zit hij achter zijn venster
verslingerd als een baviaan
schommelend te janken
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|