Love will tear me apart, while my heart gently wheeps and my brain explodes to stars, ending all wars

als de sterrekens schitteren aan de hemel

hou ik van uw adem, zacht als konijnenkontjes

als ik in de verte tuur, naar van zee beroofde grauwheidsvlakten

dan denk ik aan uw borstbilbeenbuikskesglooiingen die gloeien van gewild genot

als de liefde tussen ons komt, geef me dan de dood

als op eenzame avonden de man in de zwarte jas behoedzaam priemend

het publiek doorwroegt, wacht dan niet op mij

want nooit meer zal ik gescheiden zijn van deze vermeende eenheid

nooit meer zal ik smachten naar het onbepaalde elfje dat blondbruin grootklein

rondzweeft in achterkamers van mijn geest

ik ben uw gedeelte, ik rust in de poriën van uw cellen van uw quarks van uw strings

tot in de kleinste trillingen die allen samen onze harten doen bonzen op

het ritme van eeuwige roodwazige geslachtsdrift

maar ook met liefde, dat ongrijpbaar kleine woordje met grote bijwerkingen

als de liefde tussen ons komt spring ik achterwaarts in de afgrond

met een laatste oogschicht op u gericht, op uw nog altijd onverbleekte schittering

en als ik dan val, vergeet me dan voor ik verdwijn