|
eeuw na eeuw het gekrakeel
van de menselijke soort
hoeders van wijsheid
kijken onbewogen toe
de banen der planeten
het rijzen van de zon
het spel der sterrenstelsels
behoeft hun aandacht
verdreven uit de Hof van Eden
slaat KaÏn steeds nog Abel dood
de roos der wijzen
bloeit in het eigen hart
.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|