|
onder de naakte voeten
liggen nog de scheuren van vroegere wegen
zei je niet dat het net dansen was
dat wij het ritme enkel opnieuw moesten voelen
’t leek zo eenvoudig
giechelend onze passen bewonderen
in de spiegel naast de vaas
waarin we klaprozen hadden gezet
toen nog niet wetend dat ’t vurig rode
reeds aan ’t verrotten was
het zag eruit
als een plaatje eeuwige zomer
deze bloeiende bloemen
op terracottagele ruwe steen
tot hun bloed op de grond drupte
en onze benen wegspoelden
het is als dansen zeg je
en stil neuriënd proberen wij
de berg te beklimmen om de papavers
weer in de wind te zien wiegen.
sunset 04-08-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
