het blijft curieus
te moeten zijn wie je bent
zoveel miljarden
en dan toevallig die ene
te moeten zijn
die vreest voor zijn dood
de glazen wanden
tonen hetzelfde drama alom
maar niet de verwondering
noch de klacht
om dit ongevraagde bestaan
dat is ongepast
het doel lijkt
gewoon zinloos
voort te gaan