|
onder het vergrootglas van momenten
herkennen we wat er gebeurt:
in een breed landschap van de lente
jagen gedachten zich tot niemand meer
iets zegt; gevederde kelen blijven
voor altijd een raadsel
door de lucht aan de haak van de zomer
spartelt een zwaluwstaart
draag ik de rugzak van iemand anders
dromend door de stad;
ik vergeet wie ik ben
nog eenmaal sta ik aan het venster
uitkijkend over een oude wereld
zie om de tinnen stoppelgras
de stilte van een gemaaid veld
na de regen is deze taal
- als hij al ooit de mijne was -
voor altijd door de wind verstrooid.
sunset 30-05-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|