|
 |
| sunset - 09:40 18-09-2007 |
|
|
zo pelt zich rimpelig huid mij uit het leven
en bij ‘t ontwaken vriest de lucht in mij
omdat ‘k mezelf wel durf vergeven
maakt liefde jong en eeuwig vrij
de dalen die zich gapend op mij spannen
zijn als getuigen dood en zonder bloem noch geur
toch zal ik het verlangen nooit verbannen
en ‘k leg mijn ogen in de koude en vergeet
dat ‘t zout brandt in de kieren van een tijd
en boete past als een gegoten kleed
nu ik mijn naam schrijf met een laatste brokje krijt.
sunset 18-09-2007
|
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
