|
Ik heb een nieuwe spiegel. Of toch bijna, hij is nog niet helemaal af. Voor de helft kan ik mezelf al zien: één oog, één oor (stukje onder haar), een halve neus en een halve mond. De halve waarheid, de andere helft denk ik erbij, voor twee. Het stukje leugen is vampier. Het zuigt bloed en je ziet het niet. Ik zou een paar stappen achteruit kunnen doen, doe ik niet. De spiegel toont wat er is. Ik behoef geen beweging om een waarheid te zijn. Jürgen Nakielski
|