in zo een morgen waar grashalmen sidderen onder de adem van ‘t ontwaken die ‘t zachte rode over weiden blaast
bomen zich naar dag al strekken hun nachtgedachten lichtend puntjes suizelen
waar zich mijn blik in dauw van vroegte klaart en toch de horizon in ‘t grauwe flikkert
in zo een morgen zou het kunnen zijn dat mijn verlangen uit het nest valt en vleugellam onder verwelkte zomerrozen begraven wordt.
sunset 05-09-2007
|