|
‘k ben thuis tussen het gisteren en vandaag daar waar de grenzen raken waar woord en beeld versmelt en verte met nabijheid paart
ben ‘k thuis tussen de wortels en de aarde waar voren steeds het zaad bewaren en waar er steun gegeven in een streven omhoog, de nieuwe bloei een oogst belooft
is een olijfboom mij het liefst zal ‘k hem verzorgen zelfs duiven kweken - lentetwijgen brengen naar ’t bloemendode land.
sunset 16-12-2007
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|