|
Was benieuwd
of ik bij jou
toch ergens sporen
van mezelf
nog terug
zou vinden.
Ik vond ze niet
en zag
dat ik voor jou
dus echt nooit
had bestaan.
Ongezien
en ongemist
kon ik
weer verder
met mijn leven.
Alleen ikzelf
weet nog
wat ik toen zei
en dat geen mens
ja, zelfs niet jij
mijn roepen heeft gehoord
mijn woorden,
die niemand
heeft verstaan
verwaaiden in een wind
van ongehoorde tekens
die ook al in die tijd
verloren zijn gegaan.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|