|
ik zoen je in de schijn van maan
die door het venster valt; jouw haar
zweeft als wat zwarte wolkenpaarden
over 't laken; ogen donkerder dan nacht
bliksemen vol hartstocht; zoet trekt
jouw adem mij zacht in je mond
als ik 's ochtend uit mijn roes ontwaak
vanuit de dieptes van mijn dromen
mij weervind in de grauwe werkelijkheid
speelt om mijn lippen nog steeds je lach
sunset 09-07-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|