Kyrie eleison

Kyrie eleison

deze treurigheid gaat nooit meer weg.

Het is nieuwjaarsdag

en de wereld is wit, wit,

maar met sneeuw heeft het niks te maken,

het is meer een verbleken

nu de seizoenen ongescheiden zijn geworden.

Het is nieuwjaarsdag

en de plannen zijn goed,

maar de wereld is slecht,

we zijn trouwens allemaal klootzakken

(zo mijn vader sprak in vervlogen dagen)

We wagen het erop, jazeker.

Er gaan hier vele dagen om

waarin niets doordringt van de droefheid

die niet beperkt tot mensen is.

Ik wil gaan zoals het oude liedje ging:

naar een hoogmis en geboren worden

in een orgelpijp.

En dan maar stijgen als een dolle.

Maar ik mag niet zomaar weg.

Er loopt een vrouw door mijn huis

op zeer dunne vogelbenen,

een baltsende vogel die op leven wacht,

niet voor mij,

slechts voor het Ware en het Goede,

daarvoor strekt ze zich

en neigt.

Het Goede en het Ware.

Kyrie eleison.

Deze treurigheid gaat nooit meer weg,