 |
| sunset - 09:01 14-08-2007 |
|
|
Het oude fluistert tussen muren
en stenen spreken van vergeten tijden
bladeren ruisen warme winden
waaien haren zacht in ’t blauw
Vogelstil de witte wolkenvlucht
handen die in leegte vatten
voelen onzichtbaar wereldliefde
Pracht beneemt de adem in verstilde dagen
oogt vol gloed en vuur waar ‘t leven leeft in ’t hart
een nooit gekende hemel zinkt in open monden
als zoete wijn heel dicht aan ’t groene water
Ver gooi jij weg des levens last
valt zonnedronken in zachte armen
geen strijd meer in het lijf
Wij laten ons door schoonheid dragen
en nieuw ontwaakt in ons de paradijselijke lust.
sunset 14-08-2007
|
|
|
Reactie gegeven door sunset - 12:04 16-08-2007 |
|
|
|
aan: O die Lon!
Een complimenteuse reactie waarvoor mijn dank. En het doet je als schrijver inderdaad wat wanneer je gelezen wordt (ik zou liegen als ik iets anders zou zeggen).
Groetjes en een fijne dag, sunset
|
|
Reactie gegeven door Scheurnagel - 11:53 14-08-2007 |
|
|
|
Een typisch Sunset-gedicht dat, zoals ik al eerder zei, door heel veel mensen graag gelezen zal worden. En wat is een dichter die niet gelezen wordt...
Gegroet,
Lon
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
