It wiif fan Wiuwert
sy hie harsels mei tsjuster klaaid
en har stalte ljochte op
yn it skynsel fan it iepen fjoer
eagen hat sy net der wiene holten
wźr't sy mei nei my seach
ik lei efter de gerdinen
en troch in skreef seach ik har stean
wylst gjin foet fan har de grūn oanrekke
en ik wit noch dat ik tocht
dat sy wol sweve moast
sy soe dan wol fan Wiuwert wźze
dat is it plak dźr't ik har earder seach
sūnt in ivichheid leit sy yn in houten kistke
mar yn de nacht besiket sy my
en ik wit net of ik dan sliep of weitsje
-----------------------------------------------
De vrouw uit Wieuwerd
zij had zichzelf gekleed met duisternis
en haar gedaante lichtte op
in het schijnsel van het open vuur
ogen had ze niet er waren holtes
waarmee ze naar me keek
ik lag achter de gordijnen
en door een spleet zag ik haar staan
terwijl geen voet van haar de grond beroerde
en ik weet nog dat ik dacht
dat zij wel zweven moest
zij zal dan wel uit Wieuwerd komen
dat is de plaats waar ik haar eerder zag
sinds eeuwen ligt zij in een houten kist
maar in de nacht bezoekt zij mij
en ik weet niet of ik dan slaap of waak
Ineke Wolf
© 30-11-2005
