|
|
Rachel - 11:24 04-08-2007 |
|
|
een paar lamme tongen
langs het kunstgebit
tis de een en de ander
een kist voor hem
en telefoonklappers
met namen voor haar
veel is goed
als iemand dood gaat
door puntjes licht
kruipt morgen leven binnen
en de ander waarin je rust
|
|
|
Reactie gegeven door Scheurnagel - 13:58 05-08-2007 |
|
|
|
Dit snap ik niet, Rachel. Ik vond de kritiek van Buigt heel zinvol, dat schreef ik je. Maar dat je zijn versie van je gedicht volledig overneemt, daar kan ik niet bij. Net nu ik jouw versie begon grijs te draaien!
Maar wat is de dag mooi vandaag!
|
|
Reactie gegeven door Scheurnagel - 11:58 05-08-2007 |
|
|
|
En toch vind ik het goed. Dat heb je dikwijls bij herlezen. Poëzie is als muziek. Een stuk dat je eerst niets vond, draai je later grijs. Ik krijg wat ervaring met gedichten van jouw hand. En telkens weer loopt het zo.
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 11:48 05-08-2007 |
|
|
|
O die Lon,
Verstandskiezen zijn helemaal verschrikkelijke dingen.
Lees het commentaar aan Buigt.
Thanks voor je commentaar.
groeten Rachel
|
|
Reactie gegeven door Rachel - 11:46 05-08-2007 |
|
|
|
Buigt,
Tja die humor is hier doodslaand.
Wat mij dan toch weer vrolijk stemt is het feit dat je eruit
haalt wat ik bedoelde te verwoorden.
Ach, een mens kan niet alles hebben.
Ik vind het een fantastische herschrijving inclusief titel.
Ik denk toch dat ik maar moet beginnen met een glimlachje
hier en daar in een gedicht.
In ieder geval- erg bedankt.
groeten Rachel
|
|
Reactie gegeven door Scheurnagel - 18:49 04-08-2007 |
|
|
|
"schuren langs verstandskiezen" vreselijk...
Met plezier heb ik de commentaar van Buigt gelezen. Daar valt uit te leren.
|
|
Reactie gegeven door Buigt - 13:13 04-08-2007 |
|
|
|
Beetje tam en verslagen gedicht. Over iemand die iets ziet. Dat geeft meteen een onbedoelde afstand. Kennelijk is de 'ik' in zijn rol als toeschouwer op een of andere manier belangrijker dan het onderwerp. Waarom?
Doseer je hoedanigheden. Schurende lamme tongen zijn onwaarschijnlijk.
Alles wat je erbij sleept moet een goede reden hebben. Wat spelen die verstandskiezen voor rol? Sterven ze?
Het kan geen kwaad om persoonlijk gevoel of autobiografische dingetjes in een gedicht te zetten. Integendeel. Maar je moet er volgens mij consequent mee omgaan. De lezer wil zich vereenzelvigen met iemand uit het drama. En probeer het zware onderwerp een beetje te verlichten met humor.
Met de titel trek je ook geen hordes kijkers denk ik. En een dichter wil toch gelezen worden? Dus ik kan me wel een paar kleine wijzigingen voorstellen.
oma ziet spoken
een paar lamme tongen
langs het kunstgebit
tis de een en de ander
een kist voor hem
en telefoonklappers
met namen voor haar
veel is goed
als iemand dood gaat
door puntjes licht
kruipt morgen leven binnen
en de ander waarin je rust
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|