|
stratenstad nachtglad
een bundel mens
weent eenzaamheid
als stille tranen – ongehoord
niemand vraagt naar hem
gaten in zolen
kleren vol van 't nat
en het alleen-zijn
knaagt als een honger
de vroege ochtend
redt hem het leven
in straten van een stad
valt nachtkoud sneeuw
als kus op 't hoopje mens
sunset 14-02-2012
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|