|
Gastvrij en vergevingsgezind als ik ben werd hij uitgenodigd voor een vriendschappelijk thuisdinertje. Netjes geschoren kwam hij binnen, een plaatje om te zien, wat is er toch ooit fout gegaan?
De gerechten waren om te smikkelen al zeg ik het zelf, `k had er mijn best op gedaan, wetende dat hij van lekker eten houdt, amuze, voorgerecht, hoofdgerecht en een dessert.
Hij zou een fles wijn ontkurken, wat bleef hij toch lang in de keuken hannesen, opeens wist ik het weer, hij zou me een oor aannaaien, ik ging onderzoeken wat hij me mogelijk geflikt kon hebben en ja hoor, absoluut respectloos, de zoveelste keer, nu weet ik weer wat er ooit fout ging.
Kwaad, zo kwaad, ik moest iets terugdoen, maar wat? Eureka, het keukenmes lag klaar, zachtjes zei ik; "schatje?"
Hij draaide zijn hoofd en tjak! Een oor eraf, de rechter. Hij voelde met één hand wat de schade was, zo kon ik chop..de andere er ook afhakken, ziezo..dat was gedaan.
Van de Kerst had ik nog een zakje tafeldecoratie overgehouden, glittersterretjes, erg schitterend, die strooide ik op de bodem van het jampotje, zette zijn oren er rechtop in en vulde het aan met sterk water, deksel erop en klaar.
Het heeft een fijn plekje gekregen op de piano, voordat ik op de kruk plaatsneem schud ik eerst het potje, de sterretjes dwarrelen dan om zijn oren, erg leuk, ik ben er stukken beter van gaan spelen.
|