|
tegentijds | | voorbij stormen getrotseerd tikt traag m'n leven als sijpelende novemberregen op een golfplaten dak
en ik kreun als de boom die buigt onder 'n te zwaar bladerdak dat treurend valt
zoals de nacht die mij omhelst als was hij hoer en ik zomaar een klant
het lijkt een treurlied en het leven allang moe kijk ik uit naar 't einde als 't sluiten van dit boek |
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|