|
rietvanronkel - 18:25 20-07-2007 |
|
|
wie ben ik zonder naam je wilde mij niet kennen ik was al wees voor ik er was niet eens oorzaak slechts het gevolg
ik lijk niet op mama en dacht bij ieder haar bij elke vlek de kromming van mijn neus heb ik dat van hem
jou nooit gezien zelfs geen foto en vragen doen haar pijn word ik als jij zal ik ook mijn kind vergeten
|
|
|
Reactie gegeven door MirandaMei - 11:42 21-07-2007 |
|
|
|
Riet,
als schrijver kun je je in de huid van een ander verplaatsen. Ik heb toch altijd wel het idee dat er een link moet zijn tussen zo'n soort gedicht en jezelf, op één of andere manier.
Ik denk dat ik daarom ook die opmerking maakte dat ik geen genoegen zou nemen met het zwijgen van mijn moeder in zo'n geval. Misschien is dat het onvoorstelbare.
groet,
M.
|
|
Reactie gegeven door rietvanronkel - 20:09 20-07-2007 |
|
|
|
dit gedicht is niet autobiografisch, maar dat je dat denkt vind ik een compliment!(ik ben de 7de van 8 kinderen en mijn ouders waren 70 jaar gehuwd toen ze overleden)
maar ik ken natuurlijk wel kinderen die zulks doormaken.
dank je voor je sympathieke respons
riet
|
|
Reactie gegeven door rietvanronkel - 20:06 20-07-2007 |
|
|
|
eerste strofe veranderd
haar: van dale geeft "het/de", dus beide zijn mogelijk
dat hij zijn kind vergeten is , veronderstelt de "ik" hier, en heeft daar toch wel reden toe, nietwaar?
dank je voor je kritische lectuur!
riet
|
|
Reactie gegeven door MirandaMei - 19:48 20-07-2007 |
|
|
|
'en vragen doen haar pijn'
Ja, vast. Maar zwijgen doet jou pijn, zo lees ik hier.
Ik denk dat jij ook wel een paar rechten hebt in dezen.
Met het doodzwijgen van je vader bestempelt ze je misschien wel tot ongewenst kind.
Het kan zijn dat dit gedicht helemaal niet autobiografisch is, alhoewel ik dat betwijfel.
groet,
M.
|
|
Reactie gegeven door de Kreufel - 19:34 20-07-2007 |
|
|
|
je kunt iemand niets aandoen voordat je er bent. dus die laatste regel van strofe 1 is niet zo sterk.
ieder...e...haar, toch?
waar is het ritme?
verder vind ik het niet zo geloofwaardig dat je weet dat hij jou vergeten is (de ik dan), omdat je hem niet kent. dus in de laatste strofe lijk je hem ineens wel te kennen, dat klopt natuurlijk niet.
verder een sterk uitgangspunt, krachtig onderwerp, voldoende tragiek en mooi vertrekpunt.
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|