|
in lege ruimtes dansen de twijfels
wanneer het gaat om 't opruimen
van de herinnering: niet die enkele
deur, de beeldenvloed van gebeurte-
nissen, doorgangen, tunnels zijn het
die zich hechten aan het alledaagse
nu, eerder een scheefgezakt venster
met daarachter een altijd welbekende
schaduw van nooit aanwezige liefde
die overloopt in dit verdwenen land
van halfgezonken verrotte sloepen
die niet eens mijn treurnis dragen.
sunset 28-04-2011
|