|
iedereen aapt alles na
zelf slaap ik niet met liefdesgedichten noch ontwaak ik in jouw taal
het ongewoonlijke gewoonlijk leven in ’t verkeerde daglicht overduidelijk langzamer dan welk nieuws of tweede
bloed op jouw lippen is poëtischer dan het lispelen van generaties waar wij nu zijn – of niet
kan ik het bijna niet geloven: ’t verlangen hunkert niet meer zoals honderd jaar geleden toen wij nog eenzaam waren.
sunset 11-04-2009
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|