mijn vlammen slaan stuk
tegen een muur van vergankelijkheid
de vlechtmat sluiert de nevel
laat vluchten slechts toe in slierten
vloekend zet ik de kaarsen recht
nagenieten is aan mij niet besteed
ik wil stranden in je lava
vonken tussen je vingers zien
pas morgen
wil ik mijn blaren koesteren
© Dio the Cilany