|
wij drijven met de stroom mee
door donker wordende lucht
als ijsbloemen in een hittegolf
het eindeloze razen van het verkeer
steelt woorden van de lippen
vloeit als een zwarte stroom door ‘t hart
als wij ons overgeven steken
lichten van de stad insectenangels
in mijn huid, maken verslaafd
ogen houden vast aan ‘t rijzen van je boezem
een roze hemel overspant de grijze muren
waartussen lijven zich omarmen
vluchtig als zielen ademen wij
uit het geruis en rokerige stemmen
naar ’t zwijgen op de verre oevers
altijd tussen de buien door.
sunset 01-02-2008
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
