Avondrood
Mijn lief ik wil jouw dag zijn
nu mijn dagen minder worden
en het avondrood al in de verte kleurt
ik ben niet oud maar 't goud van jonge jaren
is niet meer
en 'k zou zo graag
nog eens jou al mijn liefde geven
en alles wat ik heb geleerd
De zon gaat onder en mijn blik glijdt in de verte
waar horizonnen rood gekleurd
in wit en blauw bewolkt
de adem vangen van onze zuchten
Nog is de dag niet echt ten einde
een avond nog en nog een nacht
en morgen komt er vast een nieuwe dag
waarop ik wacht
om jou te zingen
fluisterdingen stilte en een lach
Ik houd van jou
zo veel van jou
en d' ondergaande zon
sprak met de maan
ik blijf nog even staan
toen stond de wereld
even stil
en 't avondrood
duurt voort.
L.Bert
29-6-07
