Ankie was nog jong toen haar moeder stierf.

Bang zag ze ogen breken

tevens smeken

verliefd te zijn

Moeders wang werd echt koud

Ankie hoorde doden spreken

tevens smeken

weer verliefd te zijn

Ankie was pas 4, wist niet wat dat was

Kon nog amper  tot 10 tellen

Moeders dood was wat er gaf,

verliefd zijn was voor….stellen

Gedoseerd werd Ankie ouder

Haast schoksgewijs

werd zij het bewijs

van moeders laatste wens

Ze gloeide en straalde,

omdat zij niet maalde,

wie ze was…

Ze liep altijd met een vaasje met as

van haar moeder voor haar buik,

was getroffen door een neerstortend luik

op een vissersboot

…immer het kortste loot

getrokken…

..

Ze landde in het kombuis

Buiten zinnen

Bootsman Hendrik wist wat beminnen

was…per abuis

volgeschopt met jongen

ANKIE HAD DAT ECHT NIET BEDONGEN!!

…na de eerste wip..

kinderen, van de regen in de drip..

..moeders dood was wat er gaf

verliefd zijn was voor..stellen

Eenzaam met haar kroost,

terwijl ze bakken medelijden oogst,

droomt zij wederom buiten zinnen

van de kunst van het beminnen.

Niks mis mee zo op het eerste gezicht.

Ik zie het zelfs als een plicht

dat vrouwen iets van beminnen weten!!

Oké… waar ben ik..?

O ja…….

Ankie door moeders besmet

Ongewild (ze wist niet wat het was…weet je wel..liefde..)

op zoek naar de prins op het witte paard,

zocht heel bedaard

de grootste hufter uit

Op zoek, naar wat er niet is

….een gemis…

wat er nooit was,

maar dat ontdekte Ankie later pas,

omarmde zij haar prins.

Wist alles van standjes

gevoelige randjes

het hele arsenaal,

ze wist het allemaal….

En met het kruikje as tegen haar buik,

voelde zij zich wel veilig

(vaag type, die Ankie. Ik weet nu niet of ik haar nu aardig vind..)

Na die klap met dat luik

een mislukte zelfdodingduik

geknoei met touw en plastic zakken

was er nog weinig over

armetierig pover

restant van een droom

die smeekte om verliefd te zijn

De echo van mama

overstemde die van papa

die wel over liefde repte

maar met doekjes depte

plasjes van…hoe het echt zit/zat

maar daarbij vergat

te fluisteren (domme, domme pa; meisjes; fluisteren!!)

Ankie stond ondertussen te luisteren

Verbijsterd, half daas

naar al die herrie in die vaas!!

(een visueel moment..eindelijk herkenning

passend in de planning

van wat komen gaat..(kuch…kuch)

(ondertussen ben ik even op bezoek geweest op de Waalsdorpervlakte….fiets in de hand

en mijn verstand

op voor….stellen

maar dan toch alleen

ik hoor de knallen

zie doden vallen

omver..

her en der

verspreid,

de armen wijd

soms gesloten

Het is er doodstil…

Dussuh…..Ankie modderde voort

Ontving visite van hetzelfde soort

bakkie koffie

gekleed in een soortgelijk kloffie

onopvallend

de vuisten ballend

verveling een gebaar

keuvelde met vriendinnen over liefde

of 1 nog een koekje bliefde

ging met wijn aan de haal

verontruste zich over de urn met kabaal

Haar moeders laatste wens,

was meer een tendens

dan een gevoel….

….

Ik bedoel; het had geen smoel

Alleen maar een verlangen

Behoudens dat, nergens op geënt

Lui, een afwachtend hangen

op wat er komen gaat

Dus op een gegeven moment

Zat Ankie dronken in een Peugot 205

Knetter dronken, rete stijf

Was nog vaag bekend

Met haar eigen naam

Uiteindelijk in een dark room, stekeblind

Werd ze bemind

Door de prins van haar dromen

Ze voelde sappen stromen

…nou jongen..

niet normaal meer..

Maar ze vroeg zich achteraf wel af,

Wie was deze heer…?